Przyczyny nietrzymania moczu po porodzie

Okres ciąży i porodu ma ogromny wpływ na pracę całego organizmu, dokonując w nim wielu zmian. Każda z nich ma na celu stworzenie jak najlepszych warunków do rozwoju dziecka i sprowadzenia go na świat w jak najlepszej kondycji. W całym procesie uczestniczą struktury kostne oraz tkanki miękkie takie jak więzadła czy  mięśnie miednicy mniejszej, tzw. mięśnie dna miednicy. Ich rolą jest między innymi podtrzymywanie ciężarnej  macicy, jak i pęcherza moczowego oraz jelit. Przyrost masy dziecka oraz zwiększająca się ilość wód płodowych sprawiają, że ulegają one stałemu rozciąganiu, przez co mogą stać się słabsze i mniej elastyczne. Wskutek tego bardzo często dochodzi również do problemów z inkontynencją, która występuje szczególnie pod koniec ciąży lub bezpośrednio po porodzie.

Nietrzymanie moczu – poród naturalny a cesarskie cięcie

Poród nie zawsze odbywa się drogą naturalną, dlatego z pewnością zastanawiasz się, czy metoda rodzenia dziecka ma znaczenie w kontekście skali ryzyka pojawienia się tej przykrej dolegliwości. Zważywszy na przyczynę jej powstawania, która wynika z rozciągania mięśni dna miednicy wraz z rozwojem płodu, nietrzymanie moczu po cesarskim cięciu może wystąpić tak samo jak przy porodzie siłami natury. W obu przypadkach okres ciąży przebiega tak samo i ma identyczny wpływ na organizm kobiety. Istnieje jednak wiele czynników, które mają wpływ na prawdopodobieństwo pojawienia się tej dolegliwości. I jest ich więcej w przypadku, gdy rodzisz w sposób naturalny.  Wśród częstych przyczyn nietrzymania moczu po porodzie naturalnym lekarze wymieniają:

• dużą masę dziecka,
• przedłużanie się akcji porodowej,
• zabiegi położnicze, takie jak stosowanie kleszczy lub próżniociągu,
• uraz krocza podczas porodu,
• znieczulenie.

Ostatni czynnik może wpłynąć też na problemy z oddawaniem moczu w przypadku cesarskiego cięcia. Jest to następstwem znieczulenia zakończeń nerwowych w obrębie pęcherza, przez co zanika odczuwanie jego wypełnienia i potrzeby opróżnienia. 

Wysiłkowe nietrzymanie moczu

Nietrzymanie moczu po ciąży ma najczęściej charakter wysiłkowy. W przeciwieństwie do innych problemów urologicznych charakteryzuje się ono tym, że do  incydentów gubienia moczu dochodzi podczas czynności przebiegających ze wzrostem ciśnienia w jamie brzusznej i miednicy mniejszej. Doskonałym zobrazowaniem takiej sytuacji jest popularne określenie „posikać się ze śmiechu”. Rzeczywiście intensywny śmiech, a także kaszel, kichanie czy podnoszenie ciężarów najczęściej powodują sytuacje związane z NTM, przy czym Ilość moczu wydalanego w niekontrolowany sposób może być różna.

Jak długo można mieć problem z nietrzymaniem moczu po porodzie?

Czas regeneracji po porodzie nie jest jednakowy u każdej kobiety.  Jeśli jesteś mamą, która doświadczyła problemów z rozluźnionymi zwieraczami i utratą kontroli nad opróżnianiem pęcherza, z pewnością zastanawiasz się, kiedy mija nietrzymanie moczu po porodzie i czy w ogóle przechodzi samoistnie. Objawy mogą się zmniejszać wraz z czasem trwania połogu jednak Jeśli zaobserwujesz u siebie objawy nietrzymania moczu, koniecznie skonsultuj się ze specjalistą, który dobierze odpowiednią drogę leczenia.

Wkładki urologiczne i higiena

Bez względu na to, w jakim nasileniu wystąpi nietrzymanie moczu po porodzie, warto zadbać o higienę. Nawet kilka uronionych kropelek, które pozostało na bieliźnie, może być przyczyną poważniejszych i trudnych do wyleczenia infekcji. Zakażeniem są wówczas zagrożone nie tylko drogi moczowe, ale również rodne. Przykrą konsekwencją jest także nieprzyjemny zapach moczu. Rozwiązaniem tymczasowym mogą być wkładki urologiczne Seni Lady. Seni Lady to wyjątkowe, dyskretne wkładki na nietrzymanie moczu dostępne aż w 9 poziomach chłonności. Przeznaczone są dla aktywnych kobiet z lekkim i średnim nietrzymaniem moczu. Wiele kobiet po zauważeniu u siebie objawów nietrzymania odczuwa wstyd, dyskomfort czy nawet strach. Nie wiedząc, jak temu zaradzić intuicyjnie sięga po podpaski. To nie jest najlepsze rozwiązanie. Podpaski nie są wystarczającym zabezpieczeniem przy nietrzymaniu moczu. Przystosowane są do wchłaniania krwi, która jest gęstsza i pojawia się w znacznie mniejszej ilości. Nie poradzą sobie zatem ze wchłonięciem moczu ani z nieprzyjemnym zapachem. Wkładki na nietrzymanie moczu Seni Lady, w przeciwieństwie do zwykłych podpasek, zapewniają suchość i neutralizację przykrego zapachu moczu, co jest gwarancją bezpieczeństwa i dyskrecji. Są testowane dermatologiczne, łagodne dla skóry, wygodne i łatwo je założyć — wystarczy przykleić je do bielizny. 

Ćwiczenia – trening mięśni dna miednicy

Zadbanie o higienę i własny komfort z pewnością pomoże Ci przetrwać trudny okres. Musisz jednak wiedzieć, że dzięki odpowiednim zabiegom możesz skrócić czas powrotu do pełnego zdrowia. Mogą Ci w tym pomóc między innymi ćwiczenia. Do popularnych zaliczają się tzw. ćwiczenia mięśni Kegla, które opracował jeszcze w XIX wieku amerykański ginekolog Arnold Kegel. Ich celem jest wzmocnienie i uelastycznienie, a także przywrócenie optymalnej pracy mięśni dna miednicy, odpowiedzialnych między innymi za kontrolowanie mikcji. Warto wiedzieć, że te stosunkowo proste ćwiczenia mogą przynieść znacznie więcej korzyści, między innymi ograniczając ryzyko problematycznego obniżenia macicy czy wpłynąć na zwiększenie komfortu i satysfakcji seksualnej. Warto, aby podjęcie ćwiczeń zostało skonsultowane z fizjoterapeutą uroginekologicznym, który w pierwszej kolejności dokona oceny funkcji mięśni, zaproponuje zestaw ćwiczeń odpowiednio dobranych dla Twojego stanu zdrowia i sprawdzi, czy wykonujesz je poprawie.

Jeśli cierpisz na nietrzymanie moczu po porodzie, ćwiczenia mięśni dna miednicy mogą pomóc Ci zarówno w rozwiązaniu problemu jak i w większości przypadków wyeliminować potrzebę interwencji chirurgicznej.

Profilaktyka

Omawiając częsty i kłopotliwy problem, jakim jest nietrzymanie moczu po ciąży, warto też wspomnieć o profilaktyce. Jak zawsze, zapobieganie jest lepsze od leczenia, gdyż nie tylko poprawia komfort życia, ale też pozwala zaoszczędzić ciału niepotrzebnego obciążenia. Podobnie jak w przypadku doboru ćwiczeń, warto skonsultować sposoby zapobiegania nietrzymania moczu ze specjalistą. Będzie to m.in. odpowiednio dobrana aktywność fizyczna w ciąży, poprawne nawyki toaletowe, wyrównanie napięć w ciele, nauka oddychania torem dolnożebrowym, dbanie o prawidłową postawę ciała, optymalne przygotowanie tkanek do porodu (uelastycznienie mięśni dna miednicy, nauka ich relaksacji), korzystanie w porodzie z pozycji wertykalnych. 

Leczenie – leki na nietrzymanie moczu i elektrostymulacja

Niestety nie każda kobieta ma szczęście uniknąć problemów z utratą kontroli nad pęcherzem. Nietrzymanie moczu rok po porodzie jest już kwalifikowane jako poważny, przewlekły problem, który wymaga interwencji lekarza. Jednym z częściej stosowanych zabiegów terapeutycznych jest elektrostymulacja. Polega ona na pobudzaniu mięśni dna miednicy prądem o niskiej częstotliwości, ale w zależności od diagnozy — metody leczenia mogą być różne.

Nietrzymanie moczu – zabieg chirurgiczny

W bardziej zaawansowanych przypadkach może być też niezbędna interwencja lekarza chirurga, który odpowiednimi metodami powstrzyma nietrzymanie moczu po porodzie. Zabieg polega na umieszczeniu w ciele pacjentki specjalnych taśm lub siatki, która wzmacnia dno miednicy i podtrzymuje cewkę moczową. Podobne metody stosuje się też przy leczeniu przepukliny oraz podnoszeniu opadających narządów płciowych u kobiet.

Zabieg laserowy – czy laseroterapia jest zalecana po ciąży i porodzie

Jedną z najnowszych metod radzenia sobie z brakiem kontroli nad pęcherzem po porodzie jest laserowe leczenie nietrzymania moczu. Zabieg cieszy się coraz większą popularnością ze względu na bardzo dobre efekty, jakie gwarantuje. Metoda jest szczególnie polecana mamom w okresie połogu. Efektem działania promieni lasera jest nie tylko obkurczenie i uelastycznienie ścianek pochwy. Zabieg pobudza również produkcję kolagenu oraz korzystnie wpływa na wilgotność pochwy. 

Jeśli zaobserwujesz u siebie objawy nietrzymania moczu, zgłoś się do specjalisty: ginekologa, uroginekologa, urologa lub fizjoterapeuty uroginekologicznego. Każdy przypadek jest inny, dlatego konieczna jest konsultacja z profesjonalistą.